𝜱ΔΓΞΨβαΘπξ

About Sander Visser

Sander Visser

Waarde lezer,

 

Op 3 september 2013 vond de wissel-ALV van W.S.G. Abacus plaats. Sinds dat moment mag ik mij voor een jaar de commissaris Externe Betrekkingen van deze mooie vereniging noemen. Achter bijna elke gebeurtenis zit een verhaal, zo ook achter mijn keuze om bestuur te doen. Voor u als geïnteresseerde lezer, zal ik van deze ruimte gebruik maken om gelijk mijn hele verhaal te vertellen.

 

Voor mij begon alles in 1993, op 28 juni welteverstaan. Dit is de dag dat ik geboren werd in een mooi en bijzonder vissersdorpje, Urk. Iedereen kent daar elkaar en er heerst dan ook een echt ons-kent-ons-cultuurtje. Juist door dit cultuurtje is Urk ook een vrij gesloten gemeenschap. Desondanks moet ik even kwijt dat Urk toch zeker wel een mooi dorp is. Het oude gedeelte met kleine huisjes, steegjes, Urker monumenten en het uitzicht op zee is prachtig om een keer gezien te hebben.

 

Het avontuur "Urk" hield na dertien jaar voor mij op. Op dat moment ging ik al naar het Emelwerda College te Emmeloord en mijn ouders verhuisden toen ook naar Tollebeek (een klein dorpje tussen Urk en Emmeloord). Al vrij snel merkte ik één nadeel aan het wonen in een klein dorpje. Er woonden zo weinig mensen, dat er weinig mogelijkheden tot sport aangeboden werden. Daarom besloot ik om te gaan tennissen in een ander dorp in de buurt, Nagele. Aangezien Emmeloord de enige stad in de Noordoostpolder is met elf omliggende dorpen, ging iedereen naar school in Emmeloord. Zodoende had ik vrienden in allerlei omliggende dorpen. Zo zie je nog eens wat van je omgeving.

 

Toch gaat tijd altijd weer snel en opeens kwam het einde van de middelbare school wel weer dichtbij. "Wat ga ik hierna doen?"en "Waar ga ik dit doen?", vragen waarop ik geen antwoord wist. Econometrie, Wiskunde, Bedrijfskunde, Natuurkunde en zelfs Scheikunde hadden ergens wel mijn interesse. Het kostte gelukkig niet veel tijd om te ontdekken dat in dit alles wiskunde terugkomt. En ook het vinden van de stad om te studeren was niet moeilijk. Ik ben in meerdere steden geweest, maar de sfeer in Enschede is als geen ander. Zodoende begon voor mij een groot avontuur. Elke dag op en neer reizen naar mijn ouders was naar mijn mening geen mogelijkheid en zodoende moest ik opeens op mezelf gaan wonen. En dan bedoel ik ook echt op mezelf, want ik woon in een eigen appartementje op de campus.

 

Hoewel ik nu bekend sta als iemand die maar blijft praten, was ik vroeger vrij stil en introvert. Stil als ik was, was ik eigenlijk ook niet van plan om actief te worden bij Abacus. Toch besloot ik in mijn eerste jaar om een commissie te doen; de onderwijscommissie. Als ik nu terugdenk aan mijn tijd bij de commissie, dan zijn er mooie activiteiten neergezet. Toch was ik nog niet erg betrokken bij Abacus. Ik hield me vooral met mijn studie bezig. Deze liep goed en kostte me relatief weinig tijd. Om de grote hoeveelheid vrije tijd op te vullen, ben ik de Excellence Stream gaan doen, een uitbreidend wiskundeprogramma voor alle technische studies.

 

Zoals altijd ging de tijd weer snel en opeens was ik een tweedejaars student. Ik had bedacht dat ik nog steeds veel vrije tijd had en dat wilde ik ook met andere dingen dan bijvoorbeeld sport opvullen. Zodoende heb ik de Excellence Stream ingewisseld voor het Honoursprogramma en ging ik werken als studentassistent. Ook begon ik me meer bezig te houden met Abacus naast de onderwijscommissie. Ik kwam af en toe in de abacuskamer, ik begon naar activiteiten te gaan en ik proefde eindelijk de echte sfeer van Abacus zoals ik die nu ken.

 

Deze sfeer maakte iets in mij los, ik wilde meer betekenen voor deze mooie vereniging. Ik ging kijken naar de mogelijkheden en ergens voelde ik wel iets voor besturen. Uiteraard was er veel twijfel en ik heb de nodige mensen wekenlang de oren van het hoofd gepraat en gevraagd voordat ik echt zeker wist dat ik bestuur wou doen bij Abacus. Mijn grootste afweging was of ik bestuur ging doen of verder ging met het Honoursprogramma. Voor mezelf was namelijk duidelijk dat ik dit niet wilde combineren, maar ik ben blij dat ik uiteindelijk voor bestuur heb gekozen.

 

Uiteraard heb ik ook nog een leven buiten het besturen om. Tegen het einde van mijn tweede jaar kreeg ik de smaak van het pubquizzen te pakken en ondertussen ben ik op de maandagen en woensdagen 's avonds geregeld in de stad te vinden met quizteam Purmerend. Dankzij mijn herkomst, kan ik de meeste religieuze vragen wel beantwoorden. Verder ben ik nog steeds een recreatief tennisser, helaas niet meer zo fanatiek als vroeger. Ik sta echter altijd klaar voor een potje tennis, als de tegenstander maar niet zo goed is als Stef.


Uiteraard kan ik veel meer over mijzelf vertellen, maar ik zal de waarde lezer daar verder niet mee vermoeien. Kom vooral eens langs in de abacuskamer en proef de sfeer van onze mooie vereniging!

 

Met vriendelijke groet,

Sander Visser