𝜱ΔΓΞΨβαΘπξ

About Anke Gasseling

Anke Gasseling

Beste lezer,

 

Vanaf dit jaar mag ik mijzelf Secretaris en commissaris Interne Betrekkingen noemen bij W.S.G. Abacus. Een jaar waarin ik mijn studie even op een laag pitje heb gezet om mij volledig in te zetten voor deze mooie vereniging. Hier zal ik kort vertellen hoe ik tot dit punt ben gekomen.

 

Ik zag op 27 september 1993 het levenslicht in het mooie Didam, een dorp net voor de achterhoek. Voor velen een plaats waar zij nog nooit van hebben gehoord. Ook beweren velen dat het een ‘gat’ is, maar met zelfs een treinstation ben ik het daar niet helemaal mee eens.

 

In Didam ben ik ook naar de basisschool geweest, waar ik ontzettend veel plezier heb gehad. Als een van de slimste van de klas mocht ik vaak een extra werkje doen. Vooral in rekenen was ik goed en ik mocht dan ook altijd in het ‘rode’ boek werken. Dit boek was voor extra opdrachten voor iedereen die al klaar was met de gewone opdrachten. Ik vond het erg leuk en het ging me dan ook gemakkelijk af. Op de standaardvraag ‘Wat wil je later worden?’ antwoordde ik steevast juffrouw. Dit heb ik dan ook mijn hele basisschooltijd volgehouden.

 

Na 8 jaar basisschool mocht ik dan eindelijk naar de middelbare school. Na een cito-score die voldeed aan de HAVO, mocht ik dan toch VWO proberen. En ijverig als ik was, nam ik in het tweede jaar daar zelfs het vak Latijn bij. Nog steeds wilde ik niets liever dan ‘juffrouw’ worden. Door mijn docenten werd ik erop gewezen dat het zonde was om naar de PABO te gaan en kwamen met het idee om op de middelbare school lerares te worden. Hoe meer ik erover na ging denken, hoe leuker het me leek. Het enige dat ik op dat moment nog moest beslissen was een vak waarin ik les wilde gaan geven. Wiskunde was altijd één van mijn favoriete vakken en met een 9 gemiddeld hoefde ik daar niet veel moeite voor te doen. Maar ook natuurkunde vond ik een erg leuk vak. Op het moment dat het bij natuurkunde over andere onderwerpen dan krachten ging, wist ik het zeker. Ik zou wiskundedocent worden. Een keuze waar ik nog steeds volledig voor ga.

 

Na veel rondgekeken te hebben op verschillende universiteiten, heb ik een meeloopdag gehad in het mooie Enschede. Daar voelde ik me gelijk op mijn gemak en ik zag mezelf er al rondlopen. De keuze voor mij was dus erg gemakkelijk. Ik ging Technische Wiskunde studeren in Enschede. Uiteraard deed ik mee aan de introductie. Daarvoor kreeg ik eerst nog een uitnodiging voor de Ladies Kick-In, een introductie voor meiden van technische studies. Dat leek mij erg leuk en dus heb ik me daarvoor aangemeld. Dat heeft er  op dit moment toe geleid dat ik nu zelfs in de commissie zit en al twee jaar de Ladies Kick-In heb georganiseerd.

 

Daarnaast heb ik al in verschillende commissies bij W.S.G. Abacus gezeten. Zo ben ik in mijn eerste jaar in de eerstejaarscommissie gegaan, waarvoor ik onder andere de ouderdag heb georganiseerd. In mijn tweede jaar ben ik in de symposiumcommissie gegaan en heb ik een dag over wiskunde in de zorg georganiseerd, wat ik zelf ook erg interessant vond. Ook heb ik tijdens de introductie net voor mijn bestuursjaar het opleidingskamp georganiseerd met de Twick-In.

 

Na twee jaar fulltime te hebben gestudeerd, was ik toe aan iets anders. Ik heb naar verschillende mogelijkheden gekeken om even een jaar iets anders te gaan doen. Ik droeg W.S.G. Abacus een warm hart toe en wilde graag meer voor deze vereniging betekenen. Ik wilde niet alleen in een commissie zitten, ik wilde meer dan dat doen. Zo heb ik de knoop doorgehakt en ben ik bestuur gaan doen, zodat ik me dit jaar voor de volle 100% in kan zetten voor W.S.G. Abacus en haar leden.

 

Uiteraard valt er nog veel meer te vertellen. Heb je nog vragen, stel ze gerust onder het genot van een lekker kopje koffie of thee in de abacuskamer.

 

Groeten,

Anke Gasseling